Θλίψη στον Ποντιακό χώρο και όχι μόνο, σκόρπισε ο θάνατος της αγαπημένης ηθοποιού Ελισάβετ Ναζλίδου. Η οποία «έφυγε» πρόωρα, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο.
Η πετυχημένη Πόντια ηθοποιός, πάλεψε γενναία επί 4 μήνες με τον καρκίνο, αλλά τελικά άφησε την τελευταία της πνοή, χθες Πέμπτη, σε ηλικία 64 ετών. Η κηδεία της τελέστηκε σήμερα Παρασκευή, από τον Ιερό Ναό Αναστάσεως του Λαζάρου, στο Νέο Κοιμητήριο Λάρισας. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στη Λάρισα.
Η Ελισάβετ Ναζλίδου έγινε γνωστή κυρίως από τους ρόλους της σε τηλεοπτικές σειρές, αλλά είχε πλούσια παρουσία επίσης στον κινηματογράφο και στο θέατρο.
Ρόλοι στην τηλεόραση
Η Ελισάβετ Ναζλίδου έγινε γνωστή και αγαπήθηκε από το Ποντιακό κοινό, από τον τηλεοπτικό της ρόλο στη σειρά «Τύχη Βουνό». Στην οποία πρωταγωνίστησε δίπλα στον Παύλο Κοντογιαννίδη (δείτε το βίντεο στο τέλος του άρθρου).
Το ευρύ κοινό την αγάπησε μέσα από την τηλεόραση, σε πολλές σειρές στις οποίες συμμετείχε. Όπως: «Η αίθουσα του θρόνου», «Λίτσα.com», «Δόκτωρ Τζούλια και Μις Χάιδω», «Οι μεν και οι δεν», «Safe sex: Η απαγωγή», «Διπλή αλήθεια: Αγνώστου πατρός», «Οι φρουροί της Αχαϊας», «Χορεύοντας στη σιωπή», «Στο δρόμο της καρδιάς»
Κινηματογράφος
Παράλληλα είχε παίξει σε κινηματογραφικές ταινίες, όπως:
- «Γυναίκες Δηλητήριο» (1993) του Νίκου Ζερβού, με πρωταγωνιστές τους Σπύρο Παπαδόπουλο, Βλάση Μπονάτσο, Νάντια Μουρούζη.
- «Επιστροφή» (2007) του Βασίλη Δούβλη.
- «Κρύο-Ζεστό» (2002).
- «Το φως που σβήνει» (2000).
Θέατρο
Η αγαπημένη ηθοποιός είχε έντονη παρουσία και στο θέατρο. Με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος συνεργάστηκε για 15 χρόνια (από το 1974 έως το 1989), με πρώτη της εμφάνιση στον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας».
Το 2013, είχε τιμηθεί στο Φεστιβάλ Δράμας με το βραβείο ερμηνείας. Για τη ταινία μικρού μήκους «Όχι πια ιστορίες αγάπης» της Στρατούλας Θεοδωράτου.
Με το ΚΘΒΕ συνεργάστηκε σε πολλές παραστάσεις, μεταξύ των οποίων:
- «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Έρσης Βασιλικιώτη (1986).
- «Δεσποινίς ετών 39…» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου, σε σκηνοθεσία Παύλου Παγανόπουλου (1978).
- «Ο θάνατος του Διγενή» του Άγγελου Σικιελιανού, σε σκηνοθεσία Κανέλλου Αποστόλου (1975).
- «Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας» του Γιώργου Θεοτοκά, σε σκηνοθεσία Μίνου Βολανάκη και Χαράς Κανδρεβιώτου (1987).
- «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου (1984).
- «Τα σκοτάδια ή Ο Λαζάραγας» του Γεωργίου Κ. Φωτιάδη, σε σκηνοθεσία Ερμή Μουρατίδη (1979).
- «Η προξενεία» του Γεωργίου Κ. Φωτιάδη, σε σκηνοθεσία Ερμή Μουρατίδη (1980).
Είχε εμφανιστεί επίσης και σε πολλές ακόμη θεατρικές σκηνές, τόσο στην Αθήνα όσο και στη περιφέρεια.