Ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος είναι αναμφίβολα ένας εκ των πλέον λαοφιλών Αγίων. Είχε καταγωγή από την πλευρά του πατέρα του, την Καππαδοκία και από την μητέρα του, τη Λύδδα της Παλαιστίνης.
Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών
Μεγαλομάρτυρας – Τροπαιοφόρος
Ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος αποτελεί γόνο της Καππαδοκίας και οικογένειας Χριστιανών. Εκεί σε ένα μοναστήρι της περιοχής, κατά μία εξιστόρηση, ο Γεώργιος δέχθηκε το Μυστήριο του Βαπτίσματος και έγινε μέλος της Εκκλησίας.
Για τον λόγο αυτό ήταν από τους περισσότερο τιμώμενους Αγίους στη Μικρά Ασία και κατ’ επέκταση στις περιοχές όπου εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες στη μητροπολιτική Ελλάδα, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Ο Άγιος Γεώργιος αποκαλείται από την Ορθόδοξη Εκκλησία ως Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος. Επειδή έστησε πολλά τρόπαια, δηλαδή νίκες και θριάμβους στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ως αξιωματικός. Αλλά κυρίως επειδή θριάμβευσε εναντίον του κακού και νίκησε τον διάβολο.
Στην πατρίδα του συναντώνται οι πρώτες αγιογραφίες του έφιππου Αγίου Γεωργίου, αλλά και τραγούδια που τον εξυμνούν. Η πιο γνωστή απεικόνιση του Αγίου είναι εκείνη που σκοτώνει το δράκο.
Στον Πόντο έλεγαν πως πρέπει πάντα στην κούνια του μικρού παιδιού να είναι κρεμασμένη η εικόνα του Αγίου Γεωργίου
Ως τροπαιοφόρος (στρατιωτικός) Άγιος και ελευθερωτής συγκεντρώνει πολλές θαυμάσιες διηγήσεις και παραδόσεις. Τα ξακουστά θαύματα του Αγίου Γεωργίου τον καθιστούν έναν από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς Αγίους σε ολόκληρο το Χριστιανικό κόσμο και όχι μόνο.
Ευεργέτης αλλά και τιμωρός
Στην Παμφλαγονία του Πόντου τιμούσαν πολύ τον Άγιο Γεώργιο και μάλιστα είχαν κτιστεί προς τιμή του πολλοί Ιεροί Ναοί. Όλοι τιμούσαν τον Άγιο τόσο, ώστε κάθε οικογένεια να δίνει το όνομα του σε ένα από τα αρσενικά παιδιά της.
Κάποτε στη Παμφλαγονία στην πλατεία ενός μεγάλου Ναού προς τιμή του Αγίου Γεωργίου, τα παιδιά έπαιζαν διάφορα παιχνίδια. Ένα από τα παιδιά αυτά δεν μπορούσε να νικήσει σε κανένα από τα πολλά αγωνίσματα, γι’ αυτό τα άλλα το ειρωνεύονταν και το περιγελούσαν. Τότε στράφηκε προς την εικόνα του Αγίου Γεωργίου και τον παρακάλεσε να το βοηθήσει να νικήσει και υποσχέθηκε ότι θα του προσφέρει ένα σφουγγάτο. Δηλαδή φαγητό από αυγά, τηγανισμένα με κρεμμύδια και μυρωδικά.
Μόλις έκανε το τάξιμο άρχισε να παλεύει με τα άλλα παιδιά και τα νίκησε. Αμέσως πήγε στο σπίτι του και μόνος του έφτιαξε το σφουγγάτο και το έβαλε μπροστά στην εικόνα του Αγίου. Ύστερα από λίγη ώρα έφθασαν εκεί τρεις νέοι για να προσκυνήσουν και μόλις είδαν το σφουγγάτο σκέφτηκαν να το φάνε. Και είπαν μεταξύ τους:
«Τι τα θέλει αυτά ο Άγιος; Μήπως πρόκειται να τα φάει;»
Κάθισαν λοιπόν και έφαγαν του σφουγγάτο στα σκαλοπάτια της εκκλησίας. Όταν θέλησαν να φύγουν δεν μπορούσαν να σηκωθούν, γιατί είχαν κολλήσει στα μαρμάρινα σκαλοπάτια. Έκαναν τότε φτηνά τάματα στον Άγιο για να ξεκολλήσουν, αλλά τίποτα. Όταν έκαναν ακριβό τάμα, να δώσει ο καθένας από ένα φλουρί, τότε μόνο μπόρεσαν να ξεκολλήσουν και ν’ απελευθερωθούν. Μόλις βγήκαν από την εκκλησία και πήραν θάρρος, είπαν προς τον Άγιο:
«Άγιε Γεώργιε, τα σφουγγάτα σου είναι πολύ ακριβά, γι’ αυτό και εμείς δεν θα αγοράσουμε ξανά τίποτα από εσένα»
Γιορτή Αγίου Γεωργίου
Η γιορτή του Αγίου Γεωργίου τιμάται την 23η Απριλίου εκάστου έτους. Εάν όμως το Πάσχα πέφτει μετά τις 23 Απριλίου, τότε εορτάζεται την επόμενη μέρα του Πάσχα (Δευτέρα της Δικαινησίμου). Καθώς τα εκκλησιαστικά τροπάρια του Αγίου Γεωργίου περιέχουν αναστάσιμα λόγια, που δεν είναι δυνατό να ψαλλούν πριν από την Ανάσταση.
Τέλος, ο Άγιος Γεώργιος συνδέεται και με τη γεωργία, αφού το όνομα του προέρχεται από το ουσιαστικό «γεώργιον» (καλλιεργήσιμο) και η γιορτή του σηματοδοτεί την αρχή των γεωργικών εργασιών. Ενώ ως στρατιωτικός, θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Στρατού Ξηράς της Ελλάδας.