Το βιβλίο αυτό αφορά την ιστορία μιας Ποντιακής οικογένειας, που μοιάζει απίστευτη και είναι απ’ αυτές που μόνον η ζωή μπορεί να συνθέσει. Ιστορία σαν κι αυτές που έζησαν οι παππούδες μας και κυριολεκτικά θα γοητεύσουν τον αναγνώστη…
Αληθινές ιστορίες από τη ζωή του Ποντιακού Ελληνισμού
Σχετικά με το βιβλίο
Η ιστορία του βιβλίου «Να κοιτάς το φεγγάρι» ξεκινάει από το τέλος του «Κριμαϊκού πολέμου» και τελειώνει με τη συνάντηση των χαμένων μελών της οικογένειας, στην Ελλάδα πλέον. Αρκετά χρόνια μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, στο τέλος της δεκαετίας του ’20.
Οι περιπέτειες της οικογένειας μοιάζουν απίστευτες και είναι απ’ αυτές που μόνον η ζωή μπορεί να συνθέσει, είναι όμως εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Ενώ με μεγάλη ακρίβεια εξιστορούν γεγονότα, που όταν τα διαβάζουμε ως ιστορικά κείμενα, δεν μπορούμε να συλλάβουμε τα μεγάλα ανθρώπινα δράματα που κρύβονται από πίσω.
Είναι ιστορίες που έζησαν οι παππούδες και οι γονείς μας και κυριολεκτικά γοητεύουν με τα όμορφα αισθήματά τους, τον αναγνώστη.
Στοιχεία βιβλίου
- Συγγραφέας: Χρήστος Στυλιανίδης
- Εκδότης: Ιστορικό και Λογοτεχνικό Αρχείο Καβάλας
- ISBN: 9789608669031
- Κατηγορία: Ιστορία
- Έτος έκδοσης: 2003
- Σελίδες: 194
- Ενδεικτική τιμή: 15€
✔ Βρείτε το βιβλίο ΕΔΩ
Χρήστος Στυλιανίδης
Ο Χρήστος Στυλιανίδης γεννήθηκε το έτος 1938 στα Χαμοκέρασα Δράμας, από γονείς που ήρθαν από τη Σαμψούντα του Πόντου, το 1922. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο χωριό του. Οι γυμνασιακές του σπουδές έγιναν στο γυμνάσιο Δράμας και στη Θεσσαλονίκη, από όπου και αποφοίτησε το 1958.
Η δεύτερη του αγάπη ήταν ο αθλητισμός. Η πρώτη ήταν πάντοτε η ποίηση και η λογοτεχνία. Από τα σχολικά του χρόνια δημοσίευσε ποιήματα και χρονογραφήματα σε μαθητικά περιοδικά. Αυτή ήταν η πρώιμη εκδήλωση ενός λογοτεχνικού ταλέντου, που έμελλε να εξελιχθεί με σταθερό ρυθμό.
Μετά την στρατιωτική του θητεία στην αεροπορία, διορίστηκε στην Αγροφυλακή ως προϊστάμενος Αγρονομείου και στη θέση αυτή διέτρεξε όλη την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Σήμερα κατοικεί στη Δράμα και εξακολουθεί να γράφει, συνεχίζοντας να υπηρετεί την πρώτη και μοναδική του αγάπη, την ποίηση και τη λογοτεχνία.
Δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για την δημοσίευση των γραφτών του. Εξ’ άλλου τα γράφει για προσωπική του ευχαρίστηση και τον στενό φιλικό του κύκλο. Ένα μεγάλο μέρος των γραπτών του προέρχεται από μαρτυρίες προσφύγων. Φρόντιζε με μεγάλη προσοχή να διαφυλάττει αλώβητη την κάθε ιστορία, μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια, ώστε να έχει όλα τα στοιχεία της αυθεντικότητας, χωρίς προσθήκες και βελτιώσεις.