Στις 15 Δεκεμβρίου, την ίδια ημέρα που γιορτάζει ο γνωστός μας ιερομάρτυρας Άγιος Ελευθέριος, γιορτάζει και ένας άλλος Άγιος Ελευθέριος, ο Κουβικουλάριος*.
Από την Ινέπολη του Εύξεινου Πόντου
Βίος του Αγίου Ελευθερίου
Ο Άγιος Ελευθέριος ο Κουβικουλάριος ήταν λαϊκός και όχι επίσκοπος. Ο οποίος μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα στη περιοχή του Σαγγαρίου ποταμού, στη Μικρά Ασία. Δηλαδή, στην ευρύτερη περιοχή της Ινέπολης.
Επίσημος Κωνσταντινουπολίτης, συγκλητικός στο αξίωμα, ο Άγιος Ελευθέριος ο Κουβικουλάριος ανατράφηκε και μορφώθηκε μέσα στα ανάκτορα. Μερικοί από τους Συναξαριστές αναφέρουν, ότι το αποκορύφωμα της δόξας του ήταν στην εποχή του Μαξιμιανού (286-305), με τον οποίο είχε φιλία.
Ο Ελευθέριος θέλησε να γίνει Χριστιανός και προφασιζόμενος λόγους υγείας, απομακρύνθηκε των αυλικών θορύβων και εγκαταστάθηκε σ’ ένα χωριό κοντά στο Σαγγάριο ποταμό, όπου έκτισε υπόγειο ευκτήριο οίκο. Εκεί βαπτίσθηκε και κοινωνούσε των αχράντων μυστηρίων.
Όταν ο βασιλιάς έμαθε γι’αυτόν, πήγε στον τόπο αυτό, τον ανακάλυψε και προσπάθησε με πολλούς τρόπους να τον επαναφέρει στην ειδωλολατρία. Πράγμα που δεν το κατάφερε και έτσι τον αποκεφάλισε.
Κουβικουλάριος
Κατά το Βυζάντιο υπήρχαν διάφοροι αυτοκρατορικοί τίτλοι υπαλλήλων. Οι «Κουβικουλάριοι» ήταν υπηρέτες του παλατιού και συγκεκριμένα υπεύθυνοι για τα υπνοδωμάτια (θαλαμηπόλος).
Λίγα λόγια για την Ινέπολη
Η Ινέπολη βρίσκεται στα παράλια του Εύξεινου Πόντου, στα βόρεια της Κασταμονής σε απόσταση 67 χλμ. και στα δυτικά-νοτιοδυτικά της Σινώπης.
Στα αρχαία χρόνια η πόλη ονομαζόταν «Αβωνότειχος» ή «Αβώνου τείχος» ή «Ιωνόπολις». Την εποχή της Βυζαντινής κυριαρχίας ήταν γνωστή ως «Ινόπολις». Μετά τη κατάκτηση της περιοχής από τους Τούρκους, ονομάστηκε «İnebolu», ονομασία που διατηρεί έως σήμερα.
Η Ινέπολη ανήκε στην εκκλησιαστική επαρχία της Νεοκαισαρείας. Εκεί υπήρχαν 2 δημοτικά σχολεία στα οποία δίδασκαν 3 δάσκαλοι και ο αριθμός των μαθητών τους ανερχόταν σε 150 και άλλα 4 σχολεία στα γύρω χωριά.
Το ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της περιοχής της Ινέπολης βρισκόταν στο Παρθένιο και ονομαζόταν «Αστική Κεντρική Σχολή Ινεπόλεως» ή «Κεντρική Αστική Εμπορική Σχολή». Ιδρύθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα από το μητροπολίτη Νεοκαισαρείας και έπειτα Καισαρείας, Αμβρόσιο.
Οι καθηγητές ερχόντουσαν από την Κωνσταντινούπολη και οι απόφοιτοι της σχολής μπορούσαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στη «Μεγάλη του Γένους Σχολή» της Κωνσταντινούπολης ή τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης.
Πριν απο τη Συνθήκη της Λωζάνης η Ινέπολη είχε 5765 κατοίκους, εκ των οποίων οι 3000 ήταν Έλληνες
Με την ανταλλαγή του πληθυσμών οι περισσότεροι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα. Οι πρόσφυγες από την Ινέπολη έφτασαν στην Αθήνα και συγκεκριμένα στον Δήμο της Νέας Ιωνίας (τότε η περιοχή ονομαζόταν Ποδαράδες).
Εκεί που εγκαταστάθηκαν ίδρυσαν την Ινέπολη, μια από τις 13 συνοικίες της Νέας Ιωνίας της Αττικής.