Ο Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος καταγόταν από τον Νοτιοδυτικό Πόντο και συγκεκριμένα από το χωριό Μουταλάσκη της Καππαδοκίας. Από πάρα πολύ νωρίς γνώρισε τις Θείες βουλές. Μάλιστα, νήπιο ακόμη, δεν θήλαζε ποτέ Τετάρτη και Παρασκευή!
Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών
Βιογραφία
Ο Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος γεννήθηκε το 439 μ.Χ. και ήταν γιος ευσεβών γονέων. Η μητέρα του ονομαζόταν Σοφία και ο πατέρας του, που ονομαζόταν Ιωάννης, ήταν στρατιωτικός.
Ο μικρός Σάββας αναγκάστηκε να αποχωριστεί τους γονείς του πολύ νωρίς. Αφού οι μετακινήσεις των γονέων του, λόγω του στρατιωτικού επαγγέλματος του πατέρα του, ήταν πολλές και μάλιστα σε μακρινά μέρη. Ο λόγος ήταν ότι δεν ήθελαν οι γονείς να ταλαιπωρούν το μικρό παιδί τους.
Όταν έγινε πέντε χρονών οι γονείς του μετακόμισαν στην Αλεξάνδρεια και εμπιστεύτηκαν τον γιο τους στον αδελφό του πατέρα του, που ονομαζόταν Ερμείας. Η σύζυγος του Ερμεία ήταν γυναίκα αυταρχική και σκληρή. Πολύ συχνά ξέσπαγε πάνω στον μικρό Σάββα, που θεωρούσε ότι ήταν για αυτήν ένα βάρος που δεν μπορούσε να αντέξει.
Ο Ερμείας που υπεραγαπούσε τον μικρό ανιψιό του βλέποντας την κατάσταση αυτή, μετέφερε τον Σάββα στο σπίτι του άλλου του αδελφού, του Γρηγορίου. Για να τον προστατέψει από την σκληρότητα της συζύγου του. Στο σπίτι λοιπόν του Γρηγόριου, άρχισε να πηγαίνει στο σχολείο. Ήταν από μικρός φιλομαθής και ενάρετος. Μάλιστα του άρεσε να επισκέπτεται τακτικά το σπίτι του ιερέα του χωριού του, όπου έπαιζε με τα παιδιά του ιερέα. Ενώ μετά από λίγο καιρό είχε και κάποια μικρή υπηρεσία μέσα στο Ναό, που του ανέθεσε ο ιερέας.
Μονή των Φλαβιανών
Πολύ κοντά στην Μουταλάσκη, υπήρχε ένα ανδρικό μοναστήρι που ονομαζόταν Μονή των Φλαβιανών. Ο ιερέας, που συμπαθούσε τον μικρό Σάββα, πήγαινε συχνά στο μοναστήρι αυτό και μάλιστα έπαιρνε μαζί του και τον Σάββα.
Με το καιρό ο Σάββας και ενώ ήταν οκτώ χρονών, ζήτησε από τον ηγούμενο του μοναστηριού να τον κάνει μοναχό. Πράγματι μετά και από την συγκατάθεση των θείων του, ο νεαρός Σάββας έγινε μοναχός. Στην μοναχική ζωή ο Σάββας αποδείχτηκε πιο σοφός από πολλούς γέροντες που ζούσαν χρόνια στο μοναστήρι.
Μπαίνοντας στο μοναστήρι των Φλαβιανών, ήταν τόσο εγκρατής, που ορισμένα συνηθισμένα φαγητά ποτέ δεν τα δοκίμασε. Περιφρονούσε τα υλικά αγαθά και νήστευε για πολλές μέρες.
Μια μέρα μάλιστα που είδε μπροστά του μια μηλιά και θέλησε να φάει ένα μήλο, σκέφτηκε τον Αδάμ και την Εύα και το προπατορικό αμάρτημα. Αμέσως πέταξε από τα χέρια του το μήλο, που μόλις είχε κόψει, λέγοντας:
«Ωραίο στην όραση και καλό για φάγωμα, αλλά αυτό μας θανάτωσε»
Έπειτα το πέταξε κάτω και το πάτησε. Βάζοντας όρο να μη φάει ποτέ μήλο στη ζωή του!
Ο Άγιος Σάββας πάντα ήθελε να επισκεφθεί τα Ιεροσόλυμα, για να δει τον τόπο που πέρασε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Έτσι αποφάσισε να ζητήσει από τον ηγούμενο του μοναστηριού να τον ευλογήσει και να φύγει. Ο ηγούμενος από την άλλη επειδή συμπαθούσε πολύ τον Άγιο, δεν έδινε την άδεια του για να φύγει, Ο Θεός όμως έστειλε έναν Άγγελό του ο οποίος είπε στον ηγούμενο:
«Άφησε τον Σάββα να πάει όπου επιθυμεί»
Το άλλο πρωί ο ηγούμενος έδωσε άδεια στον Σάββα για να αναχωρήσει και μάλιστα τον ευλόγησε.
Στα Ιεροσόλυμα
Έτσι λοιπόν, ο Άγιος Σάββας σε ηλικία 18 ετών έφυγε από το μοναστήρι των Φλαβιανών και πήγε στα Ιεροσόλυμα. Από εκεί κατευθύνθηκε προς την έρημο της Ανατολής, για να συναντήσει τον Μέγα Ευθύμιο. Ο Μέγας Ευθύμιος τον είδε μικρό (ήταν ακόμη αγένειος) και τον έστειλε στο Κοινόβιο του Οσίου Θεοκτίστου.
Ο Άγιος Σάββας κατά την παραμονή του στο κοινόβιο, έλαμψε λόγω του χαρακτήρα του και των αρετών του. Εκεί μιμήθηκε όλες τις αρετές των μοναχών (παρά το νεαρό της ηλικίας) και αναγορεύτηκε «παιδαριογέροντας», από τον Μέγα Ευθύμιο.
Ο Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος όσο μεγάλωνε τροφοδοτούσε όλο και περισσότερο το πνεύμα του
Είχε τόση πίστη, που κάποτε μπήκε σε ένα κλίβανο πυρός, από τον οποίο βγήκε αβλαβής με τη βοήθεια του Θεού! Τα χαρίσματα αυτά τα επιστράτευσε στην υπηρεσία των φτωχών και των ασθενών και έτσι επιτέλεσε σημαντικότατα έργα. Προσείλκυσε με τη ζωή του πλήθη μοναχών, στο περίφημο και κτισμένο από τον ίδιο, μοναστήρι της Αγίας Λαύρας στην Ιουδαία, το οποίο έγινε Σχολή μοναχισμού. Είχε βιβλιοθήκες, χειρόγραφα, αντιγραφές. Εκεί εργάστηκε και ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός τον 8ο αιώνα.
Ο Άγιος Σάββας o Ηγιασμένος κοιμήθηκε ειρηνικά σε ηλικία 94 χρονών, την 5η Δεκεμβρίου του 532 μ.Χ.. Ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του.
Ιερά λείψανα Αγίου Σάββα
Στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, φυλάσσεται ως Ιερό θησαύρισμα, το άφθαρτο σκήνωμα του Αγίου Σάββα. Το σκήνωμα του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου το είχαν πάρει οι σταυροφόροι, αλλά επέστρεψε θαυματουργικά στο μοναστήρι το 1965. Μετά από εμφάνιση του Αγίου, στον Πάπα, στον οποίο είπε ότι ήθελε να γυρίσει σπίτι του!
- Δάκτυλος «μετά σαρκός» του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίου Ραφαήλ, στη Γρίβα του Κιλκίς.
- Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Το 584 μ.Χ., το Λείψανο του Αγίου Σάββα ανακομίσθηκε αδιάφθορο όταν ανοίχθηκε ο τάφος του, για να ενταφιαστεί ο Ηγούμενος Κασσιανός. Αρχικά διαφυλάχθηκε στη Μονή του και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, κατά την περίοδο των Αραβικών επιδρομών.
Προστάτης των καρκινοπαθών
Ο Άγιος Σάββας o Ηγιασμένος απέκτησε τόσο μεγάλες αρετές, από την άσκησή του, σε σημείο να πραγματοποιεί πολλά θαύματα. Θαύματα μεγάλα. Έβγαζε νερό σε άνυδρες περιοχές, κατόπιν προσευχής του! Έβγαζε δαιμόνια. Θεράπευε αρρώστους. Θεράπευε καρκίνους.
Θεωρείται ο προστάτης των καρκινοπαθών, γι’ αυτό και ο «Άγιος Σάββας» το Αντικαρκινικό – Ογκολογικό Νοσοκομείο στην Αθήνα, φέρει το όνομά του.