Είναι γεγονός ότι σε κάθε σχεδόν πολιτισμό που εμφανίστηκε ποτέ στη Γη, υπάρχει ένας θρύλος για έναν κατακλυσμό που συνέβη στα παλιά εκείνα χρόνια και ξεκλήρισε την οικουμένη. Τι σχέση όμως μπορεί να έχει η Μαύρη Θάλασσα, με τους μύθους του κατακλυσμού;
Οι λεπτομέρειες ποικίλουν, αλλά η βασική πλοκή παραμένει η ίδια…
Η βίαιη πλημμύρα αφανίζει τους πάντες, εκτός από λίγους και εκλεκτούς. Εξαφανίζει οργανωμένες κοινωνίες και διαπερνά τη μυθολογία εκατοντάδων κυριολεκτικά αρχαίων πολιτισμών. Από τη Μέση Ανατολή και την Αμερική, μέχρι την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Ασία, για να αναφέρουμε μερικά μόνο.
Και βέβαια η πιο προβεβλημένη ιστορία δεν είναι άλλη από τη βιβλική αναφορά στον Νώε και την Κιβωτό του. Με τη Θεϊκή μήνη να αναγνωρίζει τη φαυλότητα της ανθρωπότητας και να αποφασίζει να καταστρέψει όλη την πλάση. Χαρίζοντας τη ζωή στον Νώε, την οικογένειά του και τα ζώα που επιβίωσαν, μέσω της Κιβωτού. Για να ανασυστήσουν τη ζωή στον πλανήτη.
Ο κατακλυσμός της Μαύρης Θάλασσας
Τι σχέση όμως μπορεί να έχει η Μαύρη Θάλασσα, με τους μύθους του κατακλυσμού; Πολύ στενή, αν πιστέψουμε τη θεωρία…
Οι γεωλόγοι William Ryan και Walter Pitman του Πανεπιστημίου Columbia διερωτήθηκαν, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, τι μπορεί να εξηγήσει τη σχεδόν οικουμενική επικράτηση του μύθου του κατακλυσμού. Τι υποστηρίζουν; Ότι καθώς η Εποχή των Παγετώνων έφτανε στο τέλος της και οι παγωμένοι όγκοι έλιωναν, ένα τείχος νερού ξεχύθηκε από τη Μεσόγειο στη Μαύρη Θάλασσα.
Στην Εποχή των Παγετώνων, ισχυρίζονται οι δύο επιστήμονες, ο Εύξεινος Πόντος ήταν μια απομονωμένη λίμνη που περιβαλλόταν από εύφορα εδάφη.
Κάπου 12.000 χρόνια πριν, κοντά στο τέλος της Εποχής των Παγετώνων, η θερμοκρασία της Γης άρχισε να αυξάνει. Με τα τεράστια κομμάτια πάγου που κάλυπταν όλο το Βόρειο Ημισφαίριο να λιώνουν προοδευτικά. Ως αποτέλεσμα, οι θάλασσες γέμιζαν νερό.
Φτάνοντας στα 7.000 χρόνια πριν, η επιφάνεια της Μεσογείου διογκώθηκε, με το παραπανίσιο θαλασσινό νερό να βρίσκει διέξοδο προς τα βόρεια. Στο μέρος που είναι σήμερα η Τουρκία. Διοχετευμένο μέσω των Στενών του Βοσπόρου, το νερό χτύπησε τη Μαύρη Θάλασσα. Με ορμή 200 φορές παραπάνω από τη μανία των καταρρακτών του Νιαγάρα.
Η στάθμη της πάλαι ποτέ λίμνης ανέβαινε κατά 15 εκατοστά την ημέρα, με τα παράκτια εδάφη να χάνονται για πάντα κάτω από το νερό
Καταγραμμένη στη μνήμη των κατατρομαγμένων επιζώντων, η ιστορία της πλημμύρας πρέπει να πέρασε στις επόμενες γενιές, με τον χρόνο να προσθέτει και να αφαιρεί χαρακτηριστικά. Καταλήγοντας τελικά στον μύθο του Νώε και τις άλλες παραδόσεις της Μέσης Ανατολής. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται η ερευνητική υπόθεση.
Η αναζήτηση στον βυθό
Ο θαλάσσιος βιολόγος Bob Ballard «χτένισε» τον πυθμένα της Μαύρης Θάλασσας, αναζητώντας απομεινάρια αρχαίων οικισμών. Γεγονός που θα επιβεβαιώσει την υπόθεση ότι μια κατακλυσμιαία πλημμύρα χτύπησε την περιοχή 7.000 περίπου πριν. Η οποία έμελλε να αλλάξει το τοπίο καθοριστικά και να οδηγήσει προοδευτικά στην ανάπτυξη του μύθου του Νώε.
Αν η υπόθεση έχει έρεισμα στην πραγματικότητα, τότε ίχνη ανθρώπινης δράσης πρέπει να κείτονται στον βυθό του Εύξεινου Πόντου.
Κι αυτό ακριβώς έδειξε αποστολή του 1998, παρουσιάζοντας μια σειρά από ενδείξεις που προδίδουν ανθρώπινη δραστηριότητα. Η εξερευνητική αποστολή του ίδιου του Ballard, το 1999, αποκάλυψε μια υποθαλάσσια κοιλάδα ποταμού. Αλλά και μια αρχαία ακτογραμμή, στην οποία βρέθηκαν ταυτοχρόνως απολιθωμένα κελύφη από μαλάκια,τόσο της θάλασσας όσο και του γλυκού νερού. Την ίδια ώρα που η χρονολόγηση με άνθρακα φαίνεται να υποστηρίζει τη θεωρία της λίμνης που κατακλύστηκε από θαλασσινό νερό 7.000 χρόνια πριν.
Ταυτοχρόνως, εντοπίστηκε και φυσική παρουσία ανθρώπου, μέσω οικοδομημάτων της Εποχής του Λίθου και πρώιμων εργαλείων.
Οι έρευνες συνεχίζονται πλέον περνώντας στο επόμενο επίπεδο…
Ο Ballard και η ομάδα του χρησιμοποιούν sonar και τηλεκατευθυνόμενα οχήματα, «χτενίζοντας» τη Μαύρη Θάλασσα. Για ίχνη ανθρώπινης δράσης, όπως κτίρια, καράβια και κεραμικά.