Ένα διαφορετικό οδοιπορικό στον Πόντο, μέσα από το βιβλίο «Σ/18 “Τσετέ-παπάς” ο ανταρτόπαπας του Πόντου». Ένα βιβλίο που μας μεταφέρει όλα όσα έζησαν οι Πόντιοι κατά τον φοβερό ξεριζωμό, στηριζόμενο σε αφηγήσεις και μαρτυρίες.
«Σ/18 “Τσετές-παπάς” ο ανταρτόπαπας του Πόντου»
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το βιβλίο «Σ/18 “Τσετέ-παπάς” ο ανταρτόπαπας του Πόντου» του πατήρ Σταύρου Παπαδόπουλου από τη Δράμα, μας μεταφέρει όλα όσα έζησαν οι Πόντιοι μέσα από ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Πρόκειται για ένα οδοιπορικό στο οποίο περιγράφει με σαφήνεια ότι συνέβη στις περιοχές όπου το Ελληνικό στοιχείο μεγαλουργούσε.
Στηρίζεται σε αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν τον φοβερό ξεριζωμό. Σε μαρτυρίες που έχουν καταγραφεί σε δεκάδες βιβλία, αλλά και σε ιστορικά ντοκουμέντα.
Σκοπός του, να αποτίσει φόρο τιμής στους ανθρώπους που από το 1912 έως και την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή αγωνίστηκαν, εκτοπίστηκαν και σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην αντίσταση που προέβαλαν οι Πόντιοι, μεταξύ των οποίων και κληρικοί, κάτω από άθλιες συνθήκες:
«Η ζωή των ανταρτών στους ορεινούς όγκους του Πόντου, από τα Ανατολικά σύνορα μέχρι και τα Δυτικά όρια, παρά τις βροχές, το κρύο, του αέρηδες, την υγρασία, τα χιόνια και τις παγωνιές και παρά τις ελλείψεις τους σε προϊόντα πρώτης ανάγκης, αλλά και σε οπλισμό και πολεμοφόδια, δείχνει ακμαίο ηθικό.
Τουλάχιστον εδώ αναπνέουν ελεύθερα, χωρίς απειλές, μαστίγιο, βασανιστήρια, διώξεις και ταπεινώσεις σε βάρος τους από την πλευρά του δυνάστη».
Εκτοπισμός – Ξεριζωμός
Οι βαρβαρότητες των Τούρκων σε βάρος των Ελλήνων περιγράφονται στο βιβλίο με απλότητα, αλλά και με μεγάλη ακρίβεια. Για αυτούς που έμειναν στα χωριά και στα σπίτια τους, γυναίκες, παιδιά και γέροντες, τους περίμενε άλλο μαρτύριο.
Η ομαδική εκτόπισή τους στην κάψα του καλοκαιριού ή μέσα στη βαρυχειμωνιά προς το άνυδρο, αφιλόξενο και ερημικό εσωτερικό της χώρας.
Ανθρώπινα μπουλούκια χωρίς τρόφιμα, ρουχισμό και τα απαραίτητα, να προσπαθούν να επιβιώσουν
Πόσοι, άραγε, από αυτούς άφησαν τα κόκκαλα τους στα βουνά και στα λαγκάδια ή στις ερήμους; Πόσοι σκελετωμένοι και άρρωστοι εγκαταλείπονται στις άκρες των δρόμων, μη αντέχοντας άλλο την πεζοπορία. Για να πεθάνουν κάποια στιγμή αβοήθητοι και να γίνουν στη συνέχεια βορά των αγριμιών και των γυπαετών…
«Αν κάποιοι από αυτούς τελικά επιζήσουν ή κατορθώσουν να ξεφύγουν από την πορεία και να δραπετεύσουν, αλίμονό τους αν συλληφθούν. Τους περιμένει κρεμάλα».
Βαρβαρότητες
Οι Τούρκοι με προτεταμένα τα όπλα και τις ξιφολόγχες, υποχρεώνουν γυμνούς, άρρωστους, πεινασμένους και τρομοκρατημένους γέρους, γριές, παιδιά και γυναίκες να πορευτούν, μέσα από τα δύσβατα μονοπάτια του βουνού, στο τουρκικό χωριό Τσασχούρ.
Κάποτε φθάνουν στο Τσασχούρ, όπου αιμοδιψείς άνθρωποι ουρλιάζουν μονότονα: «Θάνατος! Θάνατος!».
Μέσα σε λίγη ώρα ο τόπος βάφτηκε με αίμα. Παντού κομμένα πόδια, χέρια, κεφάλια, γλώσσες… Το μόνο που τους απομένει, να παρακαλέσουν να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Αυτοί ασυγκίνητοι αφήνουν τα κτήνη να οργιάζουν πάνω στα πτώματα των γυναικών, σε παρακείμενα σπίτια, στάβλους, αυλές και αποθήκες. Βιάζονται κατά συρροή από ένοπλους Τούρκους και στη συνέχεια από τους άνδρες χωρικούς. Πολλές από αυτές τις γυναίκες έδωσαν μόνες τέλος στη ζωή τους ή τις ξεκοίλιασαν οι ίδιοι οι βιαστές τους.
Όσες γυναίκες άντεξαν τα μαρτύρια μεταφέρθηκαν και φυλακίστηκαν στο χάνι «Κιολέογλου Λεφτέρ» στο «Καπού Καγιά». Για να ικανοποιούν οι Τούρκοι το πάθος τους. Αυτές που επέζησαν και από το νέο αυτό μαρτύριο οδηγήθηκαν στην Μπάφρα.
Οι αντάρτες
Η αντίδραση των ανταρτών στη Τουρκική κτηνωδία ήταν μεγάλη. Οι συγκρούσεις των ανταρτών με τον τακτικό στρατό και με τους υπόλοιπους έχουν ιδιαίτερα ενταθεί. Για να σταματήσει ή να ελαττωθεί τουλάχιστον η σαρωτική και εγκληματική πορεία των Τούρκων και των ατάκτων, όλο πιο δυτικά της Τραπεζούντας, προς Αμισό, Μπάφρα, Αλάτσαμ και Σινώπη.
Οι Έλληνες αντάρτες γίνονται τώρα ο τρόμος και ο φόβος για τους Τούρκους, που θρηνούν σε κάθε σύγκρουση δεκάδες και εκατοντάδες θύματα.
Αλλού συνθηκολογούν και παραδίδονται μαζί με τον οπλισμό τους και αλλού επιδίδονται σε βρώμικο παιχνίδι. Προσπαθώντας να εξαγοράσουν συνειδήσεις, με υπόσχεση αμοιβής χρυσών λιρών. Αρκεί να βρεθούν κάποιοι που θα παραδώσουν τα κεφάλια των καπεταναίων τους…
Διπλωματική ανάλυση
Παρά τις προσπάθειες, όμως, οι Τούρκοι ανέκαμψαν και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τους Έλληνες που έμειναν μόνοι τους. Μέσα στους άγριους διωγμούς και τη φανερή εγκατάλειψη στην τύχη τους από όλους, πολλοί ήταν οι ξένοι διπλωμάτες που προσπάθησαν να αναδείξουν το ζήτημα.
Ένας διπλωμάτης αναλύει την πολιτική των Τούρκων έναντι των Ελλήνων του Πόντου:
«Η πολιτική των Τούρκων είναι να εξοντώσει τους Έλληνες ως εχθρούς του κράτους τους, όπως έπραξαν με τους Αρμένιους. Αλλά με διαφορετική μέθοδο, με γενικευμένη καταδίωξη του Ελληνικού στοιχείου.
Η νέα μέθοδος είναι η μαζική εκτόπιση πληθυσμού, χωρίς διάκριση φύλου και ηλικίας, από τις ακτές και τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Ώστε οι εκτοπιζόμενοι να είναι εκτεθειμένοι στην αθλιότητα και στον θάνατο από πάμπολλες αιτίες.
Όσο για τα σπίτια και τις περιουσίες τους, είναι στη διάθεση των ταγμάτων τιμωρίας. Αρπάζονται, παραδίνονται στη φωτιά και καταστρέφονται».
Και το βιβλίο κλείνει με τη μετεγκατάσταση των Ποντίων στην Ελλάδα, τις δυσκολίες και τις αναζητήσεις αγαπημένων προσώπων.
Στοιχεία βιβλίου
- Συγγραφέας: π. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
- ISBN: 978-960-8362-73-4
- Κατηγορία: Ιστορικό Μυθιστόρημα
- Έτος έκδοσης: 2014
- Εκδότης: INFOΓΝΩΜΩΝ
- Σελίδες: 488
- Ενδεικτική τιμή: 15-20€
✔ Βρείτε το βιβλίο ΕΔΩ
Ο συγγραφέας του βιβλίου, είναι ο πραγματικός εγγονός του κεντρικού «ήρωα» π. Σταύρου, του ιστορικού αυτού μυθιστορήματος.