Ο Πόντος, πριν καταστραφεί τόσο βάρβαρα από τους Τούρκους, υπήρξε αστείρευτη πηγή πνεύματος και πολιτισμού. Στάθηκε τόπος όπου οι Έλληνες διέπρεψαν, δημιούργησαν. Η γη του στάθηκε μάνα σπουδαίων ανδρών.
Αυτόν τον τόπο της δόξας, της παράδοσης, των γραμμάτων και του Χριστιανισμού, έχουμε χρέος να τον κρατάμε ζωντανό στη μνήμη μας.
Χαμένες πατρίδες
Χαμένες πατρίδες, ματωμένα χώματα που αντηχούν ακόμα αναστεναγμούς προσφύγων. Όταν η ψυχή διψά για όνειρο και το όνειρο γίνεται αποκρουστικός εφιάλτης, οι ιστορικές μνήμες πονούν και βάφονται κόκκινες.
Οι μορφές των προσφύγων του Πόντου έχουν ζωγραφισθεί με ανεξίτηλη μπογιά στον καμβά της νεώτερης Ελληνικής ιστορίας. Χαρακωμένα πρόσωπα, δόντια σφιγμένα που κάνουν κουράγιο. Απόγνωση φωλιασμένη στα μάτια και μια σκοτωμένη ελπίδα, που δεν τολμά να ξανανθίσει στην προδομένη ψυχή.
Κάθε λαός στο ξεδίπλωμα της ιστορίας του, στον χρόνο, χρεώνεται με μοιραία λάθη. Το δικό μας μεγάλο ιστορικό λάθος υπήρξε ο αφανισμός των Ελλήνων στην Μικρά Ασία. Λάθος που πληρώθηκε και θα πληρώνεται ακριβά, όσο τα δάκρυα παραμένουν ακόμη στεγνά και οι μνήμες νωπές στο μυαλό μας.
Δεν πρέπει όμως να πέσουμε στην παγίδα να θυμόμαστε τον Πόντο μονάχα σαν μια ανοιχτή πληγή πόνου, για την εθνική μας ιστορία.
Οι Πόντιοι σήμερα
Σήμερα οι Πόντιοι έχουν ενσωματωθεί λειτουργικά μέσα στην Ελληνική κοινωνία. Κατέχοντας με αξιοπρέπεια σημαντικές θέσεις σ’ όλους του κλάδους της πνευματικής, επιστημονικής και επαγγελματικής ζωής της χώρας. 1.500.000 περίπου Έλληνες Ποντιακής καταγωγής ζουν σήμερα στην Ελλάδα.
Αλλά και σε άλλες χώρες έχουν δημιουργήσει τον δικό τους Ποντιακό μικρόκοσμο και έχουν βρει το λιμάνι μιας νέας πατρίδας…
Στην τέως Σοβιετική Ένωση και στις εξορίες της Σιβηρίας ζουν ακόμη 1.000.000 Έλληνες Πόντιοι, 500.000 από τους οποίους διατηρούν με περηφάνια την Ποντιακή μητρική τους γλώσσα.
Άλλο μισό εκατομμύριο Ποντίων βρίσκεται διεσπαρμένο σε Αυστραλία, Αμερική, Ευρώπη και Αφρική. Δίπλα σ’ αυτούς στέκονται με μια αξιοπρέπεια κερδισμένη από τον πόνο, 500.000 Πόντιοι της Τουρκίας. Που με χαρακτηριστικό πείσμα διατηρούν σαν ζωντανή θύμηση της καταγωγής τους και την Ποντιακή διάλεκτο μέσα στα σπίτια τους.
Όπου και να βρισκόμαστε, πρέπει να θυμόμαστε ότι είναι χρέος όλων των Ποντίων, να διατηρήσουμε και να διαδώσουμε την Ποντιακή παράδοση.