Στο βιβλίο «Όσοι δεν γέλασαν ποτέ», η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου περιγράφεται με ιστορίες 11 μελών μιας μόνο οικογένειας. Κάθε Ποντιακή οικογένεια έχει τα δικά της θύματα από τη Γενοκτονία…
Ξεριζωμός… μια ισόβια πληγή, που δεν έκλεισε ποτέ!
Η πρώτη γενιά προσφύγων
Η στάση της πρώτης γενιάς προσφύγων ήταν η σιωπή. Γνώριζαν πως κάθε περιγραφή εκτός από οδυνηρή θα ήταν και ανεπαρκής, συγκρινόμενη με τη δυναμική του βιώματός τους.
Στοιβαγμένοι κατά χιλιάδες σε λιμάνια και καράβια για μήνες, έφτασαν στην Ελλάδα, όπου η Ποντιακή διάλεκτος ήταν άγνωστη. Δεν καταλάβαιναν και δεν τους καταλάβαιναν. Μιλούσαν χαμηλόφωνα, μερικών μάλιστα μόλις που ακουγόταν η φωνή.
Ακόμη κι αν ζούσαν κάποια χαρά, στο πρόσωπό τους διαγραφόταν μόνο το μειδίαμα των αρχαϊκών αγαλμάτων και τίποτε περισσότερο. Είχε τελεσίδικα χωριστεί η ζωή τους, στο όριο ενός ευτυχισμένου «ΠΡΙΝ» και ενός τραγικού «ΜΕΤΑ». Στην τομή της ισόβιας πληγής, που δεν έκλεισε παρά μόνο με τον θάνατό τους.
Μπορεί βέβαια να τραγούδησαν και να χόρεψαν, με σύντροφό τους πάντα την Ποντιακή λύρα. Βασικά όμως παρέμειναν σιωπηλοί. Έτσι καταγράφηκαν και στην παιδική μου μνήμη. Βουβοί, απόμακροι και αμετάκλητα πικραμένοι….
Είναι όσοι δεν γέλασαν ποτέ!
Παρουσίαση
Έχει η αδικία ημερομηνία λήξης; Είναι δυνατόν να διαγράφουν εγκλήματα τέτοιου μεγέθους και έκτασης, επειδή όσοι τα έχουν υποστεί είναι από χρόνια πεθαμένοι;
Ποια στάση οφείλει να κρατήσει η πολιτισμένη ανθρωπότητα απέναντι στην Τουρκία, που αρνείται πως όσα διέπραξε κατά των Αρμενίων, των Ποντίων και των Ασσυρίων είναι Γενοκτονίες; Δεν αποτελεί συνενοχή στα πεπραγμένα της, η απουσία αυστηρής παγκόσμιας καταδίκης; Γιατί, αν στις παρυφές της Ευρώπης τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα κατακρεουργήθηκαν λαοί και δεν αποδοθούν ποτέ ευθύνες, σημαίνει πως οι σκοπιμότητες έχουν συνθλίψει κάθε έννοια δικαίου στον κόσμο.
Εμείς, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι Έλληνες, πώς οφείλουμε να κινούμαστε; Βοήθησε η έως τώρα εθνική μας αλαλία και σε τι ακριβώς; Στο σπίτι του κρεμασμένου πρέπει να μιλήσουμε για το σχοινί. Και να μιλάμε για πάντα. Για να μην τολμήσει κανείς να ξαναστήσει την κρεμάλα.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Στοιχεία βιβλίου
- Συγγραφέας: Θεοδώρα Ιωαννίδου – Καρακουσόγλου
- Πρόλογος: Κωνσταντίνος Εμ. Φωτιάδης
- ISBN: 978-960-6826-36-8
- Κατηγορία: Ιστορία – Βιογραφίες
- Έτος πρώτης έκδοσης: 2016
- Εκδότης: ΓΟΡΔΙΟΣ
- Σελίδες: 340
- Ενδεικτική τιμή: 19 – 23€
✔ Βρείτε το βιβλίο «Όσοι δεν γέλασαν ποτέ» ΕΔΩ
ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ – ΚΑΡΑΚΟΥΣΟΓΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ
Γεννήθηκε το 1953 στην Αθήνα, όπου ζει με την οικογένειά της και εργάζεται ως οδοντίατρος. Είναι Πόντια τρίτης γενιάς. Με τον έναν παππού και τη μία γιαγιά της από την Οινόη, τον άλλο παππού από τη Ματσούκα και την άλλη γιαγιά από Χαλδία.
Το «Όσοι δεν γέλασαν ποτέ» είναι το πρώτο της βιβλίο.