Ο Χρήστος Κόλλιας, λέκτορας της πάλης γράφει για τον Γιωρίκα Πιλίδη. Τον οποίο περιμένουν να «σταυρώσουν», για τα όσα αποκάλυψε στη τηλεόραση, περί πρότασης να στήσει αγώνα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Έλα όμως που ο Γιωρίκας έγραψε στις καρδιές των απλών ανθρώπων του λαού…
«ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ, ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΚΟΜΑ…»
Παλαιστής σημαίνει ηθικός άνθρωπος
Υπάρχει ένα παιδί με Ελληνικό όνομα «Γιωρίκας» και με επίθετο Ομηρικό, ένας Έλληνας του Πόντου από αυτούς που πάντοτε με τίμησαν με ταπεινοφροσύνη και εργατικότητα.
Από τα λαϊκά τους πανηγύρια έως τις σύγχρονες διεθνείς διοργανώσεις, δεμένοι πάντα με το ιερό, οι Πόντιοι παλαιστές, στο πρόσωπο αυτού του παιδιού συνεχίζουν να με τιμούν με τον χαρακτήρα, την εργατικότητα και την ευθύτητα τους.
Ο Γιωρίκας Πιλίδης παιδί μου ξεχωρίζει από πολλούς άλλους, ανεξαρτήτως αθλήματος. Διότι δεν είναι από μικρός ένας παλαιστής για τις παλαίστρες μόνο, αλλά όπου κι αν βρεθεί είναι ένα αρχαίο κύτταρο! Γιατί παλαιστής σημαίνει ηθικός άνθρωπος, που αγαπά τον πλησίον του.
Στα περσικά παλαιστής «πεχλιβάν» σημαίνει σπλαχνικός
Οι περισσότεροι στη θέση του ακολουθούν το δρόμο της σιωπής, για να μην χάσουν προνόμια και υλικά οφέλη. Παρ’ όλο πού στην Ελλάδα ούτε και αυτοί ουσιαστικά βοηθιούνται.
Ένας τέτοιος παιδί μου μεγάλος παλαιστής με μεγάλη ψυχή ήταν ο Ιρανός Γκολαμρεζά Ταχτί, εθνικός ήρωας της Περσίας και από τους πιο αγαπημένους ήρωες του λαού του.
Δεν κοίταξε στην καριέρα του τις μεγάλες δόξες, αλλά μπήκε μπροστά στον «Σάχη» (βασιλιά) της Περσίας για να υπερασπιστεί τους φτωχούς και τους αδύνατους. Βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την υποστήριξη και την εύνοια του βασιλιά στο πρόσωπό του.
Μία φορά στους Ολυμπιακούς αγώνες προτίμησε να χάσει το χρυσό μετάλλιο, αποφεύγοντας από ιπποτισμό και ανδρεία να επιτεθεί στο τραυματισμένο πόδι του μεγάλου του αντιπάλου και ξακουστού παλαιστή Αlexander Μedved. Αλλά για αυτόν τον μεγάλο αθλητή και άνθρωπο θα σου μιλήσω εκτενέστερα μία άλλη φορά.
Ώς Πόντιοι Πιλάτοι…
Να είσαι σίγουρος παιδί μου ότι ο Γιωρίκας Πιλίδης μόλις γυρίσει από το παιχνίδι του, θα διωχθεί για την αλήθεια που είπε. Οι γραμματείς και οι φαρισαίοι του «Ολυμπιακού… Πνεύματος» έχουν ήδη εξαπολύσει τα τσιράκια τους σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα. Να προετοιμάσουν το «άρον – άρον σταύρωσον αυτόν».
Ως Πόντιοι Πιλάτοι, τόσα χρόνια στην πιάτσα του διεθνούς Ολυμπισμού, νίπτουν τας χείρας τους και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους επιμελώς ξαφνιασμένοι και ζητούν εξηγήσεις εάν στήνονται παιχνίδια ή όχι. Δικαιολογώντας έτσι την ύπαρξή τους, αληθινοί υπηρέτες του πάθους τους για εξουσία και πλουτισμό
Έλα όμως που ο Γιωρίκας έγραψε στις καρδιές των απλών ανθρώπων του λαού! Και αυτό είναι που μετράει…
Να γράφεις όχι σε χαρτιά, αλλά στις καρδιές των ανθρώπων. Γιατί ότι βγαίνει από καρδιά μπαίνει στην καρδιά και η πάλη πρωτίστως είναι το άθλημα της καρδιάς, γιατί θέλει καρδιά! Όπως η καρδιά πάλλεται γεννιέται η πάλη και επειδή αυτό γινόταν από πολύ παλαιά, για αυτό και εγώ είμαι το παλαιότερο των αθλημάτων, όπως λέει και ο παππούλης σου ο Πλούταρχος.
Έχεις προσέξει παιδί μου όταν ανασηκώσεις κάποια πέτρα που από κάτω υπάρχει σαπίλα με πολλά σκουλήκια, πόσο νευρικά, ανήσυχα και κινητικά γίνονται; Ξέρεις γιατί;
Γιατί το σκουλήκι δεν αρέσκεται στον αέρα και στο φως. Ζει μέσα στο σκοτάδι κρυμμένο μέσα στην σαπίλα και την αποσύνθεση στις οπές της γης. Είναι η φύση του τέτοια. Τέτοια είναι η φύση και οι κινήσεις πολλών ανθρώπων που θα ζήσεις ανάμεσά τους.
Ο καλός γεωργός όμως με το άροτρο του οργώνει τη γη και την κάνει αφράτη ανοιχτή στο φως του ήλιου και στον αέρα, γιατί μόνο τότε μπορεί να γίνει και καλός σπορέας.
Το ξέρω παιδί μου ότι τα λόγια μου είναι σκληρά, αλλά θα έρθεις να γεννηθείς σε μία εποχή γενικής αποσύνθεσης. Σε μία εποχή που ο καλός γεωργός θα σπανίζει.
Τότε η γη πού είναι η ψυχή του ανθρώπου θα είναι σκληρή και ακαλλιέργητη, με πολλές πέτρες και ζιζάνια μέσα της. Και ενώ εσύ θα πετάς τους σπόρους σου για να φυτρώσουν και να ανθίσουν, αυτοί θα πέφτουν σε τέτοιο έδαφος.
Όπως κατάλαβες παιδί μου σε προετοιμάζω λέγοντάς σου την αλήθεια για να γίνεις αθάνατος πριν ακόμα γεννηθείς! Έτσι κι αλλιώς η ψυχή που θα πάρεις από τον Θεό θα είναι αθάνατη.
Όταν λοιπόν έρθεις σε αυτό τον κόσμο, έλα και πάρε με από εδώ… από τις αποθήκες και τα ράφια του Ολυμπιακού σούπερ μάρκετ. Δώσε μου πάλι πίσω το Ελληνικό όνομά μου και ξανάφτιαξε το σπίτι μου στην Ελλάδα, που από ‘κει με πήραν όπως πήραν και τις ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ.
Αυτά προς το παρόν…
Τα υπόλοιπα θα σου τα πω την επόμενη φορά.
Χαίρε και Θάρρει!
Χρήστος Κόλλιας
Λέκτορας της πάλης Ε.Κ.Π.Α-Τ.Ε.Φ.Α.Α.