Η αυτοθυσία 30-40 γυναικόπαιδων και νεαρών κοριτσιών από τη Μπάφρα. Οι οποίες προτίμησαν να ανεβούν στη κορυφή του κάστρου «Kiz Kalesi», απ΄ όπου έπεσαν και αυτοκτόνησαν. Για να αποφύγουν τη παράδοση και σύλληψη από τους Τούρκους.
Προτίμησαν την αυτοθυσία, από τη σύλληψη
Μπάφρα – Δυτικός Πόντος
Η περιοχή του Δυτικού Πόντου και ιδιαίτερα της Μπάφρας αποτελούσε νευραλγικό για τους Τούρκους σημείο και έπρεπε να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να τους εξισλαμίσουν.
Επειδή δεν το πέτυχαν σκέφθηκαν να τους απαγορεύσουν να ομιλούν την Ελληνική γλώσσα και έτσι χάνοντας την Ελληνική λαλιά τους, θα ήταν εύκολη λεία στα χέρια των ντερεμπέηδων. Για το λόγο αυτό χρησιμοποίησαν εναντίον τους τα όσα καταχθόνια σχέδια είχαν κατά νου και για να επιτύχουν τον σκοπό τους. Χρησιμοποιόντας Τατάρους, Γύφτους, Αρβανίτες και ληστές προερχομένους από τη Συρία, την Περσία κ.τ.λ..
Επί εποχής Χασάν Αλήμπεη και σε μια προσπάθεια των ανθρώπων του να συλλάβουν νεαρές γυναίκες για να τις στείλουν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής, ένας μεγάλος αριθμός γυναικόπαιδων και νεαρών κοριτσιών μπήκαν, το 1680, μέσα στο κάστρο του Άλυ, το μετέπειτα «Kiz Kalesi», για να αποφύγουν τη σύλληψη.
Μετά από πολιορκία 48 ημερών, άλλες έγκλειστες έχασαν τα λογικά τους, άλλες πέθαναν από πείνα και δίψα. Άλλες έφυγαν κρυφά και παραδόθηκαν στους Τούρκους του ντερέμπεη, γιατί δεν άντεχαν τις στερήσεις των 48 ημερών.
Ενώ μια ομάδα από 30 – 40 νεαρά κορίτσια, για να μην παραδοθούν, ανέβηκαν ψηλά στη κορυφή του κάστρου από όπου έπεσαν και αυτοκτόνησαν.
Μετά την αυτοθυσία των κοριτσιών, το κάστρο ονομάστηκε «Kiz Kalesi» δηλαδή το «Το Κάστρο των Κοριτσιών»
Αντίσταση
Μετά από όλα αυτά που συνέβαιναν στη περιοχή της Μπάφρας, ξεσηκώθηκαν μερικοί λεοντόκαρδοι Έλληνες και ανέβηκαν στα γύρω βουνά. Αφού ζώστηκαν τα άρματα, άρχισαν και αυτοί να προβάλουν αντίσταση και να κάνουν αντίποινα στους ανθρώπους του ντερέμπεη.
Μέσα στη λαίλαπα των εκτοπισμών – διώξεων και των μαρτυρίων, ξεκινούν μερικοί για τον μεγάλο αγώνα. Από το 1690 ακόμη, όταν ο υπόλοιπος Πόντος μένει καθηλωμένος και αδύναμος να αντιδράσει με οποιονδήποτε τρόπο.
Μέσα από τα τρίσβαθα της ψυχής τους αναπηδούσε η σπίθα της τιμής και του αγώνα, που αποτελούσαν το νόημα της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας. Και έπαιρναν και τη βαριά ευθύνη για έναν άνισο αγώνα, αλλά τίμιο και παλικαρίσιο, κατά του Τούρκου δυνάστη.
Χορός – Θανατί Λάγγεμαν
«Θανατί Λάγγεμαν» ή «Κιζλάρ Χοπλαμασί» που στη Τουρκική γλώσσα σημαίνει «Πήδημα Κοριτσιών» ή «Kizlar Kaitesi» δηλαδή «μουσικός σκοπός των κοριτσιών».
Είναι χορός που χόρευαν στην Μπάφρα για να τιμήσουν τις 30-40 κοπέλες από το χωριό Ασάρ, που προτίμησαν να πέσουν σε γκρεμό ύψους 150 μέτρων. Ο χορός αναπαριστά την κίνηση της κοπέλας καθώς πηδούσε στο κενό για να συναντήσει τον θάνατο στα απότομα και κοφτερά βράχια. Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούσαν ήταν ο ζουρνάς με το νταούλι και λιγότερο η λύρα.
Θανατί Λάγγεμαν – Kizlar Kaitesi
Δείτε στο παρακάτω video, έναν από τους πιο συμβολικούς Ποντιακούς χορούς. Τον χορό «Θανατί Λάγγεμαν»