Η «Ιερά Μονή Όρους Σινά» βρίσκεται σκαρφαλωμένη στην κορυφή του Όρους και στέκει αγέρωχη εδώ και αιώνες. Ένα μοναστήρι που θεωρείται ιερό για Χριστιανούς, Μουσουλμάνους και Εβραίους.
Εκεί σώζεται η πρώτη απεικόνιση του Χριστού
Ιερά Μονή Όρους Σινά
Η «Ιερά Μονή Όρους Σινά», ή «Μονή της Αγίας Αικατερίνης» ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα, γύρω από το ιερό λείψανο της Αγίας Αικατερίνης, η οποία μαρτύρησε για τον Χριστό.
Για την ένδοξη «Αγία» διεσώθησαν «μαρτύρια», εγκωμιαστικοί λόγοι, συναξαριακές διηγήσεις, ασματικοί κανόνες και ποιητικές συνθέσεις, που εξιστορούν τον βίο και το μαρτύριο της και έχουν αποτελέσει το αντικείμενο συστηματικής μελέτης των επιστημόνων, από τον 18ο αιώνα εως σήμερα.
Ιστορικά, η παλαιότερη μαρτυρία για ύπαρξη μοναστικής ζωής στη περιοχή είναι του 381-384 μ.Χ.
Στην βυζαντινη αυτοκρατορία του Ιουστινιανού, ανάμεσα στο 527 και 565, χτισμένη πάνω στη «φλεγόμενη βάτο» του Μωυσή. Το μέρος θεωρείται ιερό για Χριστιανούς, Μουσουλμάνους και Εβραίους.
Ως απάντηση σε αίτημα μοναχών της μονής για προστασία, η μονή έλαβε από τον Μωάμεθ «ιδιόγραφη υποχρέωση» ή Διαθήκη (Αχτναμέ). Επικυρωμένη με το αποτύπωμα της ίδιας της παλάμης του, που περιγράφει τα δικαιώματα των Χριστιανών που ζουν με τους Μωαμεθανούς.
Η σπουδαία βιβλιοθήκη του Σινά
Η βιβλιοθήκη της «Ιεράς Μονής Όρους Σινά» διατηρεί την δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή χειρογράφων και Κωδίκων της πρωτοχριστιανικής περιόδου, μετά από αυτή του Βατικανού.
Ο «Σιναϊτικός κώδικας», που βρίσκονταν αρχικά στη μονή ως τον 19ο αιώνα, τώρα βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου.
Μεταξύ των κειμηλίων τής Μονής, ξεχωρίζει η συλλογή των φορητών εικόνων, η πλουσιότερη αριθμητικά και σημαντικότερη παγκοσμίως. Το Σινά είναι από τούς ελάχιστους τόπους όπου σώζονται εικόνες τού 6ου και 7ου αιώνα, απαράμιλλης ομορφιάς και τεχνικής.
Εδώ βρίσκονται και οι παλαιότερες εικόνες του Χριστού και της Παναγίας
Σώζεται μέρος από την πρώιμη Σλαβική Γραμματεία του 10ου-11ου αιώνα και φθάνουν έως την υστεροβυζαντινή περίοδο. Αρκετά έχουν γραφεί στην «γκλαγκολιτική» γραφή, που επινόησαν οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος, για να αποδώσουν στην Σλαβική γλώσσα τα ιερά κείμενα.
Η «Βιβλιοθήκη του Σινά» συγκαταλέγεται ως η δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή χειρογράφων και Κωδίκων της πρωτοχριστιανικής περιόδου, μετά από αυτή του Βατικανού. Πρόκειται για 125 τμήματα και 22 σπαράγματα, αρκετά εκ των οποίων ανάγονται στον 6ο αιώνα και παραδίδουν σημαντικά κείμενα.